Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Κωστής Παλαμάς (από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου)

Τ’ αξεδιάλυτα σκοτάδια
τα χαράζει µια λιγνή λευκότη.
Νυχτοφέροντας και αυτή·
Kαι ήτανε του νου µου 
η πρώτη χαραυγή.
Και ήταν ώρα µελιχρότατη˙
και ήτανε χυµένο ολόγυρα
κάτι πιό χαϊδευτικό κι από τ’ αεράκι,
όταν έρχεται γιοµάτο από τα µπάλσαµα
πρωϊνά των ολοπράσινων πευκώνων…

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Στον γάλλο συγγραφέα Πατρίκ Μοντιανό το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2014

Στον γάλλο συγγραφέα Πατρίκ Μοντιανό απονεμήθηκε την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2014 «για την τέχνη της μνήμης με την οποία ανακάλεσε τα πιο ασύλληπτα ανθρώπινα πεπρωμένα και αποκάλυψε τον μικρόκοσμο της Κατοχής».

Ο Πατρίκ Μοντιανό θεωρείται από τους σημαντικότερους γάλλους συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1945 στο Boulogne-Billancourt και γράφει από το 1967. 
Έχει εκδώσει περισσότερα από 30 βιβλία, μυθιστορήματα, παιδικά βιβλία και σενάρια. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Στο café της χαμένης νιότης (Πόλις, 2008), Νυχτερινό ατύχημα (Πόλις, 2005), Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά... (Πόλις, 2004), Η μικρή Μπιζού (Πόλις, 2002), Ντόρα Μπρούντερ (Πατάκης, 1999), Κυριακές του Αυγούστου (Καστανιώτης, 1996), Το άρωμα της Υβόννης (Λιβάνης, 1995), Άνθη ερειπίων (Οδυσσέας, 1992), Οδός σκοτεινών μαγαζιών (Κέδρος, 1988), Η χαμένη γειτονιά (Χατζηνικολή, 1987). Ήταν ο σεναριογράφος της ταινίας «Lacombe Lucien» του Λουί Μαλ.
Το Νομπέλ λογοτεχνίας προστίθεται σε μια σειρά σημαντικών βραβείων με τα οποία έχει τιμηθεί στη διάρκεια της καριέρας του. Έχει τιμηθεί με το μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1972, με το βραβείο Goncourt το 1976, με το βραβείο του Ιδρύματος Pierre de Monaco το 1984, με το μεγάλο βραβείο λογοτεχνίας Paul Morand για το σύνολο του έργου του το 2000, με το αυστριακό βραβείο ευρωπαϊκής λογοτεχνίας το 2012 κ.ά. 

Πατρίκ Μοντιανό: «Συγκινήθηκα. Δεν το περίμενα»
Τις πρώτες δηλώσεις ο νέος νομπελίστας έκανε στην Χελένε Χέρνμαρκ από το γραφείο Τύπου της Σουηδικής Ακαδημίας: «Περπατούσα στον δρόμο, κοντά στους «Κήπους του Λουξεμβούργου» στο Παρίσι, όταν μου τηλεφώνησε η κόρη μου στο κινητό και μου ανακοίνωσε την είδηση. Συγκινήθηκα. Δεν το περίμενα. Δεν ήλπιζα σε μια τέτοια βράβευση. Και το ευχαριστήθηκα ακόμη περισσότερο επειδή έχω έναν εγγονό που είναι Σουηδός».
Ο Πατρίκ Μοντιανό υποσχέθηκε ότι θα ταξιδέψει στη Στοκχόλμη τον προσεχή Δεκέμβριο για την τελετή απονομής του βραβείου. Όταν ερωτήθηκε αν ξεχωρίζει κάποιο από τα βιβλία του απάντησε: «Είναι δύσκολο να σας απαντήσω. Έχω την αίσθηση ότι γράφω το ίδιο βιβλίο. Που σημαίνει ότι έχουν περάσει 45 χρόνια που γράφω το ίδιο βιβλίο μ’ έναν τρόπο ασυνεχή». 

Πέτερ Ένγκλουντ: «Συγγραφέας εκλεπτυσμένης και κομψής αφήγησης»
«Είναι ένας γάλλος συγγραφέας που έχει συγγράψει περισσότερα από 30 βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα αλλά και βιβλία και για παιδιά και κινηματογραφικά σενάρια, στα οποία εξερευνεί τα ζητήματα της μνήμης, της ταυτότητας και του χρόνου και τη θέση τους στη λογοτεχνία», απάντησε ερωτώμενος από δημοσιογράφους για τον νομπελίστα ο Πέτερ Ένγκλουντ, γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας, αμέσως μετά την ανακοίνωση του βραβείου.
«Είναι ένας πολύ γνωστός και δημοφιλής συγγραφέας στη Γαλλία αλλά όχι σε όλον τον κόσμο. Στα σουηδικά έχουν μεταφραστεί πολλά βιβλία του, περισσότερα από τα αγγλικά», συνέχισε ο Πέτερ Ένγκλουντ. Από τα μυθιστορήματα του Μοντιανό απάντησε ότι προτιμά την Οδό σκοτεινών μαγαζιών, «στο οποίο ένας ντετέκτιβ που πάσχει από αμνησία ακολουθεί τα δικά του ίχνη προς τα πίσω προσπαθώντας να βρει τον εαυτό του. Είναι ένα διασκεδαστικό αφήγημα το οποίο παίζει με τις συμβάσεις του είδους του αστυνομικού μυθιστορήματος». 
«Φαίνεται πως πρόκειται για έναν συγγραφέα ευκολοδιάβαστο, που μπορεί να γίνει πολύ δημοφιλής» σχολίασε ο δημοσιογράφος και ο Πέτερ Ένγκλουντ απάντησε: «Πραγματικά, είναι ένας συγγραφέας που διαβάζεται εύκολα. Κατ’ αρχάς, τα αφηγήματά του είναι σύντομα. Μπορείς να διαβάσεις ένα το απόγευμα, να βγεις να δειπνήσεις και να διαβάσεις ένα ακόμη επιστρέφοντας το βράδυ στο σπίτι. Η γλώσσα του είναι επίσης απλή αλλά η δομή των αφηγήσεών του και η συνολική σύνθεση είναι πολύ εκλεπτυσμένη και κομψή».
Ως ιστορικό, ο Πέτερ Ένγκλουντ δήλωσε ότι τον εντυπωσιάζει ο αυθεντικός τρόπος με τον οποίο ο Μοντιανό χειρίζεται τη μνήμη. «Σου ανοίγει διαδρόμους στον χρόνο στους οποίους μπορείς να βαδίσεις και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου» είπε, ενώ δήλωσε ότι απολαμβάνει την εντυπωσιακή γνώση του Παρισιού που έχει ο Μοντιανό: «Γνωρίζει κυριολεκτικά κάθε δρόμο και σοκάκι της πόλης».

Αντουάν Γκαλιμάρ: «Ταυτιζόμαστε μαζί του»
Γιος πατέρα εβραϊκής καταγωγής, από σεφαραδίτικη οικογένεια της Θεσσαλονίκης, και ελβετής μητέρας, ο Μοντιανό γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα το 1967 και, ύστερα από παρότρυνση του καθηγητή του στα μαθηματικά και μέντορά του Ρεϊμόν Κενό, το στέλνει στις εκδόσεις Gallimard. Το La Place de l’ Étoile (1968) είναι εμπνευσμένο από την οικογενειακή του ιστορία. Οι γονείς του γνωρίστηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου στο κατεχόμενο Παρίσι. Ο Πατρίκ μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, για τον οποίον ακούγονταν πολλές ιστορίες. Κάποιες τον ήθελαν να έχει δοσοληψίες με τους Γερμανούς και επαφές με υπόπτους και εγκληματίες. Η μητέρα του ήταν ηθοποιός και απουσίαζε συχνά σε τουρνέ. Ο Πατρίκ και ο μικρότερος αδελφός του Ρουντί μεγάλωσαν με τους παππούδες του από την πλευρά της μητέρας του και αργότερα με μια φίλη της μητέρας του. Τα δύο αδέλφια ήταν πολύ δεμένα ως τον θάνατο του Ρουντί, σε ηλικία δέκα ετών, από ασθένεια. Ήταν το τέλος της παιδικής ηλικίας για τον Μοντιανό, μια περίοδο της ζωής του στην οποία θα επιστρέφει νοσταλγικά στα βιβλία του και την οποία εκθέτει αναλυτικά στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Un pedigree (Gallimard, 2005).
«Το έργο του Μοντιανό μιλά για τη μνήμη» εξήγησε ο περήφανος εκδότης και φίλος τουΑντουάν Γκαλιμάρ στον γαλλικό Τύπο μετά την ανακοίνωση του βραβείου. «Μιλάει για τη μνήμη. Επανέρχεται στην ιστορία του, στη γέννησή του και μπορούμε όλοι να ταυτιστούμε μαζί του σε αυτή την αναζήτηση ταυτότητας. Μας αποκαλύπτει την επίδραση που έχει ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος στην ύπαρξή μας, τη θέση που έχει η Αντίσταση και η συνεργασία με τους ναζιστές στο φαντασιακό μας. Αυτή η εποχή συνιστά ένα συλλογικό τραύμα και ο Πατρίκ έχει περάσει όλη του τη ζωή αφηγούμενος πώς ένας νέος άντρας ενηλικιώνεται και μαθαίνει να ζει με αυτό το τραύμα στον σύγχρονο κόσμο. Σε όλα του τα μυθιστορήματα βρίσκει ο καθένας ίχνη του δικού του εαυτού».
Ο Μοντιανό είναι ο 111ος νομπελίστας λογοτέχνης, σε μια μακρά σειρά που αρχίζει το 1901. Προηγούμενος Γάλλος που τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας ήταν ο Ζαν-Μαρί Γκυστάβ Λε Κλεζιό, το 2008. 
Πηγή εδώ

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Άγγελος Τερζάκης : «Ο κόσμος, αν σωθεί, θα το χρωστάει στο βιβλίο…»

Από το βιβλίο Ταραγμένες ψυχές
 Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 1993, σσ. 155-156

 «Η μεγαλύτερη αρετή του βιβλίου είναι ότι σου προτείνει έναν πόλεμο έντιμο: Διαλέγεις τα βιβλία που θέλεις· μόνα τους εκείνα, όταν διαθέτεις ηθική υγεία, σε παρακινούν, κι’ άθελά τους ακόμα, να διαβάσεις άλλα, αντίθετα, για να μορφώσεις γνώμη, να συγκρίνεις, να διαφωτιστείς, να επιβεβαιώσεις την προσωπική σου αυτοτέλεια, να μη γίνεις ετερόφωτος, ετεροκίνητος. Έτσι, με το ένα βιβλίο ν’ ανασκευάζει ή να πολεμάει τ’ άλλο, όλα μαζί σε γυμνάζουν στη διαδικασία του διαλόγου, όπου κανένας δεν ρητορεύει από «θέσεως ισχύος», γιατί εδώ την αυθεντία, όταν κι’ όπου υπάρχει, με τρόπο πάντως ελέγξιμο, δεν την περιφρουρεί καμιά αστυνομική δύναμη. Δικαίωμά σου να κρίνεις και τους μέγιστους, υπό προσωπική σου ευθύνη.
     »Μ’ αυτή την έννοια και μόνο — δηλαδή με την υψηλότερη — μπορεί κανένας να μιλάει, όπως συνηθίζεται, για «δημοκρατία των Γραμμάτων». ∆εν είναι καθεστώς ακέφαλο: οι άριστοι διαλάμπουν, και σε κλίμακα διεθνή. Αλλά δεν σε υποχρεώνει, δηλαδή δεν σε υποτάσσει, κανένας τους.
     »Η αρετή τούτη γίνεται εντονότερα αισθητή σε καιρούς πολιτικά σκοτεινούς ή ισκιωμένους, όταν τα μαζικά μέσα επικοινωνίας μπαίνουν αυθωρεί στην υπηρεσία του σατραπισμού. Το βιβλίο τότε, ως ελεύθερη έκφραση ιδεών, ή απαγορεύεται — κι αυτό γίνεται τότε πανηγυρική εκδήλωση αδυναμίας των κρατούντων — ή απομένει μόνο του να διασώζει την αξιοπρέπεια των συνειδήσεων. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας τού στήνουν πολιορκία στενή, για να το παραμερίσουν, να το υποκαταστήσουν. Όταν το πετυχαίνουν, αυτό πληρώνεται πανάκριβα από τον άνθρωπο, με αντίτιμο το αυτεξούσιό του.  ∆οκιμάστε όμως να χρησιμοποιήσετε το βιβλίο ως μέσο προπαγάνδας: Αναδίνει αμέσως μιαν αποφορά σ’ ακτίνα μακρύτατη, ειδοποιεί. Είναι, θα έλεγε κανένας, μαγική, ακατάλυτη, η ζώνη που περιβάλλει την αγνότητα του βιβλίου.
   
»Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύουμε πως ο πολιτισμός μας έχει παρεκκλίνει, αν δεν έχει πάρει ολότελα στραβό δρόμο κάτω από την επίδραση σκοτεινών εκμεταλλευτών. Μόνη ελπίδα να διορθωθεί η πορεία του, όσο θα είναι ακόμα καιρός, το βιβλίο. Ο Βολταίρος είχε πει κάποτε πως τον κόσμο τον κυβερνάνε τα βιβλία. Σήμερα πρέπει ένας άλλος λόγος, ακόμα πιο κρίσιμος, να ειπωθεί: Πως ο κόσμος, αν σωθεί, θα το χρωστάει στο βιβλίο. Γιατί αυτό το γκόλφι της ανθρωπιάς έχει τη δύναμη να ξορκίζει τα δαιμόνια, να εξυγιαίνει την ατμόσφαιρα, να οπλίζει τη λυτρωτική φαντασία, να ξυπνάει την αυτογνωσία, ν’ ανάβει το μάτι, να στυλώνει το φρόνημα, να ψυχώνει το χέρι. Η μάχη του ανθρώπου δεν θα χαθεί ενόσω θα υπάρχει καταφυγή του Λόγου, το βιβλίο.»
΄Αγγελος Τερζάκης[1]


[1]  http://www.biblionet.gr/author/3445

πηγή: http://lotypetrovits.blogspot.gr/2013/04/blog-post_30.html

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΒΑΦΗΣ (3ο Παναρσακειακό Μαθητικό Συνέδριο)

“Ο δικός μας Καβάφης” αποτελεί ένα χώρο που διαμορφώνεται στο διαδίκτυο από τους μαθητές του Β΄ Αρσακείου Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης με αφορμή την ενασχόληση και την προετοιμασία των μαθητών και των διδασκόντων για το 3ο Παναρσακειακό Μαθητικό Συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στις 5 και 6 Απριλίου στα Σχολεία της Εκάλης με τίτλο “Κωνσταντίνος Καβάφης: Ο Έλληνας Οικουμενικός Ποιητής”.
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα πατώντας εδώ.
Διαβάστε και κατεβάστε τη Μαθητική Ανθολογία πατώντας εδώ.

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Ένας άθλος: Το Σύγχρονο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του Μοντανάρι

Οι εκδόσεις Παπαδήμα που χρόνια τώρα υπηρετούν με τις εκδόσεις τους την ελληνική γραμματεία προχώρησαν μετά από επτά χρόνια προετοιμασίας και επεξεργασίας  στην έκδοση ενός σπουδαίου έργου  : το Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας (Αθήνα: Παπαδήμας, 2013), που αποτελεί μετάφραση του GI Vocabolario della lingua greca του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γένοβας Franco Montanari (Τορίνο: Loescher, 2004• 3η έκδ. 2013).
Για πρώτη φορά μετά από 170 σχεδόν χρόνια προσφέρεται στο ακαδημαϊκό κοινό ένα πλήρες, λεπτομερές, σύγχρονο, έγκυρο αλλά και εύχρηστο λεξικό της αρχαίας ελληνικής .Ως γνωστόν προϋπήρχε η έκδοση των  Henry Liddell και Robert Scott που εξέδωσαν το ελληνοαγγλικό λεξικό A Greek-English Lexicon το 1843(Οξφόρδη• 9η και ριζικά αναθεωρημένη έκδοση από τους H. S. Jones και R. McKenzie, 1940• Παράρτημα, 1968). Όμως εκείνη η έκδοση στηρίχτηκε σε αποδελτίωση πρωτογενών πηγών μερικής αντιπροσωπευτικότητας, διότι η δημιουργία του υπηρετούσε τις ανάγκες της αγγλικής επιστήμης και του αγγλικού κλασικού σχολείου του 19ουαιώνα, εξήγησε πρόσφατα ο Ιωάννης Καζάζης, καθηγητής του ΑΠΘ και από τους μεταφραστές του έργου.
Ο επιμελητής του Λεξικού Franco Montanari, ένας από τους κορυφαίους αρχαιοελληνιστές του κόσμου, συγκρότησε ειδική 40μελή ερευνητική ομάδα, η οποία αποδελτίωσε στο πλαίσιο μιας υπερδεκάχρονης εντατικής προσπάθειας, το σύνολο της αρχαιοελληνικής και πρωτοχριστιανικής γραμματείας, καλύπτοντας έτσι μια περίοδο 1.400 ετών της ιστορίας της ελληνικής γλώσσας, από τον 8ο αιώνα π.Χ. έως τον 6ο αιώνα μ.Χ. Αποδελτιώνει 1.800 περίπου συγγραφείς και σχεδόν 4.000 έργα και αριθμεί 140.000 λήμματα. Είναι ουσιαστικά το πρώτο λεξικό των αρχαίων ελληνικών στον 21ο αιώνα και στηρίζεται στο πλήρες corpus της ελληνικής γραμματείας (στον ηλεκτρονικό Thesaurus Linguae Graecae), αλλά και στις καλύτερες κριτικές εκδόσεις.
Η μετάφραση του έργου αυτού στα ελληνικά αποτελεί σημαντική προσφορά όχι μόνο στην εκπαίδευση και την επιστήμη αλλά και στον ελληνισμό. Πραγματοποιήθηκε από ένα επιτελείο καθηγητών κλασικής φιλολογίας του Α.Π.Θ., τους Μ. Ανδρόνικου, Δ.Ι. Ιακώβ, Ι.Ν. Καζάζη, Στ. Ματθαίο, Εβ. Σιστάκου, Χρ. Τσαγγάλη, Δ. Χρηστίδη, ενώ τη φιλολογική επιμέλεια είχε ο καθηγητής Αι. Μαυρουδής. Τη συνολική επιστημονική επιμέλεια της μετάφρασης είχε ο Ακαδημαϊκός, καθηγητής Α.Π.Θ., Αντώνιος Ρεγκάκος.
Το Λεξικό στην Ιταλία είναι μπεστ σέλερ με πωλήσεις που φθάνουν στις 30.000. Επίσης μεταφράζεται στα γερμανικά και στα αγγλικά από τον Μοντανάρι και την ομάδα του και θα κυκλοφορήσει από τους εκδοτικούς οίκους Walter de Gruyter (Βερολίνο) και Brill N.V. (Leiden – N.Y) αντιστοίχως. Αντίθετα, όπως είπε ο Μοντανάρι σε μια πρόσφατη συνέντευξη του, αργεί η μετάφραση του στην ισπανική γλώσσα και οι γάλλοι είναι πολύ σωβινιστές για αν ασχοληθούν με κάτι τέτοιο. Εννοείται ότι παρά το ότι είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό ότι ετοιμάζεται η κυκλοφορία αυτού του Λεξικού δεν υπήρχε καμία επικοινωνία – μέχρι στιγμής-  του υπουργείου Παιδείας με τους εκδότες του. Και βέβαια δεν μπορείς να αποφύγεις κάποιες μελαγχολικές σκέψεις όταν σκέφτεσαι ότι η αρχαία ελληνική φιλολογία μελετάται συνήθως από ξένους μιας και εμείς στερούμαστε τα αντίστοιχα κονδύλια και μέσα αλλά από την άλλη σκέφτεσαι ότι αυτός ο πλούτος είναι παγκόσμια κληρονομιά και ίσως έτσι να είναι καλύτερα, όσον αφορά στη διάδοσή του.
Γ.Ν.Μ.
INFO: Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας του Franco Montanari (επιμ. Α. Ρεγκάκος, Αθήνα: Παπαδήμας, 2013)

πηγή: http://www.oanagnostis.gr/

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Μνήμη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Σαν σήμερα, πεθαίνει το 1911 στην Σκιάθο.

Ο Παύλος Νιρβάνας διηγείται πώς έπεισε τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη να φωτογραφηθεί: 

"Ο καημένος ο Αλέξανδρος! Καινούριες ανησυχίες θα είχε πάλι η ασκητική του με τη συρροή τόσων ξένων και δικών μας μουσαφιρέων στο ταπεινό του σπιτάκι του ωραίου νησιού. Τον ετρόμαζε τόσο πολύ "η περιέργεια του Κοινού". Είχα διηγηθεί άλλοτε την ανησυχία του αυτή, όταν πήγα, κλέφτικα, με χίλιες προφάσεις, να τον φωτογραφίσω απάνω στο καφενεδάκι της Δεξαμενής. Δεν υπήρχε ως τότε φωτογραφία του Παπαδιαμάντη.  Και συλλογιζόμουν ότι απ' τη μια μέρα στην άλλη μπορούσε να πεθάνει ο μεγάλος Σκιαθίτης, και μαζί του να σβήσει για πάντα η οσία μορφή του. Και πότε αυτό; Σε μια εποχή που δεν υπάρχει ασημότητα που να μην έχει λάβει τις τιμές του φωτογραφικού φακού. Και πώς θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μια τέτοια παράλειψη της γενεάς μας σ' εκείνους που θα 'ρθουν κατόπι μας να συνεχίσουν το θαυμασμό μας για τον απαράμιλλο λυρικό ψυχογράφο των καλών και των ταπεινών και τον αγνότατο ποιητή των νησιώτικων γιαλών; Αλλά ο αγνός αυτός χριστιανός, με την ψυχή του αναχωρητή, δεν εννοούσε, με κανένα τρόπο, να επιτρέψει στον εαυτό του μια τέτοια ειδωλολατρική ματαιότητα. "Ού ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα" ήταν η άρνησή του και η απολογία του. Αποφάσισα όμως να πάρω την αμαρτία του στο λαιμό μου. Ο Θεός και η μακαρία ψυχή του ας μου συχωρέσουν το κρίμα μου. Ένας από τους ωραιότερους τίτλους που αναγνωρίζω στη ζωή μου, είνα ότι παρέδωσα στους μεταγενέστερους τη μορφή του Παπαδιαμάντη. Με τι δόλια και αμαρτωλά μέσα επραγματοποίησα τον άθλο μου αυτό, το διηγήθηκα, όπως είπα, αλλού. Εκείνο που μου θυμίζουν ζωηρότερα τώρα οι ευλαβητικές γιορτές της Σκιάθου, είναι η ανησυχία του για τη στιγμή που τον αποτράβηξα ως την προσήλια γωνίτσα του μικρού καφενείου, για να ποζάρει μπροστά στο φακό μου. Να "ποζάρει" είναι ένας λεχτικός τρόπος. Είχε πάρει μόνος του τη φυσική του στάση απάνω σε μια πρόστυχη καρέκλα, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, με το κεφάλι σκυφτό, με τα μάτια χαμηλωμένα, στάση βυζαντινού αγίου, σαν ξεσηκωμένη από κάποιο καπνισμένο παλιό τέμπλο ερημοκλησιού του νησιού του. Αυτή δεν ήταν στάση για μια πεζή φωτογραφία. Ήταν μια καλλιτεχνική σύνθεση, και θα μπορούσε να είναι ένα έργο του Πανσελήνου ή του Θεοτοκοπούλου. Αμφιβάλλω αν φωτογραφικός φακός έλαβε ποτέ μια τέτοια ευτυχία. Αλλά ο Αλέξανδρος ήταν βιαστικός να τελειώνουμε. Γιατί; Μου το ψιθύρισε, ανήσυχα, στο αυτί, και ήταν η πρώτη φορά που τον είχα ακούσει -ούτε φαντάζομαι πως θα τον άκουσε ποτέ κανένας άλλος- να μιλεί γαλλικά: -Nous excitons la curiosité du public. Ακούσατε;Ερεθίζαμε την περιέργεια του... Κοινού! Ποιου Κοινού; Δεν ήταν εκεί κοντά μας παρά ένα κοιμισμένο γκαρσόνι του καφενείου, ένας γεροντάκος που λιαζότανε στην άλλη γωνιά του μαγαζιού, και δυο λουστράκια που παίζανε παράμερα. Αυτό ήταν το Κοινό, που ανησυχούσε τον Παπαδιαμάντη η "περίεργειά" του. Και αυτή ήταν η διαπόμπευσή του, που βιαζότανε να της δώσει ένα τέλος. -Η φιλία ενίκησε το ζορμπαλίκι... μου είπε -αντιγράφω τα ίδια του τα λόγια- στο τέλος του μαρτυρίου του. Μήπως δεν ήταν στ' αλήθεια, μια πραγματική θυσία που είχε κάνει στη φιλία μου; Μια θυσία της αγιότητάς του στην ειδωλολατρική ματαιότητα των εγκοσμίων (...)" 
Παύλος Νιρβάνας  (περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, τ. 163, 1/10/1933). 
Από το μπλογκ Λογομνήμων... κατ' ευφημισμόν. 

Πηγή: www.lifo.gr

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικη ἱστορία τοῦ Μιχάλη Γκανᾶ


Κάθεται μόνος
καί καθαρίζει τ’ ὅπλο του δίπλα στο τζάκι
Κανείς δέ θά’ ρθει καί τό ξέρει,
κλεῖσαν οἱ δρόμοι ἀπό το χιόνι, σάν πέρυσι,
σαν πρόπερσι, Χριστούγεννα καί πάλι
καί τά ποτά κρυώνουν στό ντουλάπι.
Τό τσίπουρο στυφό, τό οὖζο γάλα καί τό κρασί ραγίζει τά μπουκάλια.
Ἐκείνη τρία χρόνια πεθαμένη.
Κάθεται μόνος του δίπλα στο τζάκι,
Δεν πίνει, δεν καπνίζει, δέ μιλάει.
Στήν τηλεόραση χιονίζει,
Τό στρώνει ἀργά στό πάτωμα καί στό τραπέζι
καί στίς παλιές φωτογραφίες,
γνώριμα μάτια τῶν νεκρῶν,
πού τόν κοιτάζουν ἀπ’ τό μέλλον.
Ἐκείνη τρία χρόνια πεθαμένη
Καί μόνο τό δικό της βλέμμα
ἔρχεται ἀπό τά περασμένα.
Κοντεύουνε μεσάνυχτα
καί καθαρίζει τ’ ὅπλο του ἀπ’ το πρωί.
Πῶς νά τοῦ πῶ «Καλά Χριστούγεννα»,
Εὐχές δέ φθάνουν ὣς ἐδῶ,
Δρόμοι κλεισμένοι, τηλέφωνα κομμένα,
ἡ σκέψη ἁρπάζεται ἀπ’ τό κλαδί τῆς μνήμης,
μά νά τρυπώσει δέν μπορεῖ στή μοναξιά του.
Μιά μοναξιά πού χτίστηκε σιγά σιγά
μ’ ὅλα τά ὑλικά καί δίχως λόγια.
Κοντεύουν ξημερώματα κι ἀκόμη
Γυαλίζει τ’ ὅπλο του δίπλα στο τζάκι
μέ ἀργές κινήσεις σά νά τό χαϊδεύει.
Μένει στά δάχτυλα τό λάδι
ἀλλά τό χάδι χάνεται.
Θυμᾶται κυνηγετικές σκηνές
μέ ἀγριογούρουνα καί χιόνια ματωμένα,
πρίν γίνει θήραμα κι ὁ ίδιος
στήν μπούκα ἑνός κρυμμένου κυνηγοῦ,
πού τόν παραμονεύει ἀθέατος
ἀφήνοντας νά τόν προδίδουν κάθε τόσο
πότε μιά λάμψη κάνης,
πότε μιά κίνηση στίς κουμαριές
κι ἡ μυρωδιά ἀπ’ τό βαρύ καπνό του.
Ξέρει καλά ὅτι κρατάει
μακρύκανο παλιό μπροστογεμές
γεμάτο σκάγια καί μπαρούτι μαῦρο.
Ὅταν ἀποφασίσει νά τοῦ ρίξει
δέ θά προλάβει πάλι νά τόν δεῖ
πίσω ἀπ’ τό σύννεφο τῆς ντουφεκιᾶς του.
Ἂν σκέφτεται στ’ ἀλήθεια κάτι τέτοια,
καί δέν τόν τιμωρῶ ἐγώ μ’ αυτές τίς σκέψεις,
πῶς νά πλαγιάσει καί νά κοιμηθεῖ.
Λέω νά γίνω πατέρας τοῦ πατέρα μου,
ἕνας πατέρας πού τοῦ ἒτυχε
σιωπηλό καί δύστροπο παιδί,
καί νά τοῦ πῶ μιά ἱστορία
γιά νά τόν πάρει ὁ ὓπνος.
Ὕπνε πού παίρνεις τά παιδιά πάρε καί τόν πατέρα…
Ὕπνε πού παίρνεις τά παιδιά
πάρε καί τόν πατέρα• ἀπ’ τίς μασχάλες πιάσ’ τονε
σά νά’ ταν λαβωμένος. Ὅπου πηγαίνεις τά παιδιά
ἐκεῖ περπάτησέ τον, μέ τό βαρύ ἀμπέχωνο
στίς πλάτες του ν’ ἀχνίζει.
Δῶσ’ του κι ἕνα καλό σκυλί
καί τούς παλιούς του φίλους, καί ρίξε χιόνι ὓστερα
ἄσπρο σάν κάθε χρόνο. Νά βγαίνει ἡ μάνα νά κοιτᾶ
ἀπό τό παραθύρι, τήν ἔγνοια της νά βλέπουμε
στά γαλανά της μάτια, κι ὅλοι νά τῆς τό κρύβουμε
πώς εἶναι πεθαμένη.
Ὕπνε πού παίρνεις τά παιδιά
πάρε κι ἐμᾶς μαζί σου, μέ τούς ἀνήλικους γονεῖς,
παιδάκια τῶν παιδιῶν μας. Σέ στρωματσάδα ρίξε μας
μιά νύχτα τοῦ χειμώνα, πίσω ἀπ’ τά ματοτσίνορα
ν’ ακοῦμε τούς μεγάλους, νά βήχουν, να σωπαίνουνε,
νά βλαστημοῦν τό χιόνι. Κι ἐμεῖς νά τούς λυπόμαστε
πού γίνανε μεγάλοι καί νά βιαζόμαστε πολύ
νά μοιάσουμε σ’ εκείνους, νά δοῦν πώς μεγαλώσαμε
νά παρηγορηθοῦνε.
[Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Γυάλινα Γιάννενα. Το έργο που κοσμεί την ανάρτηση είναι του Eyvind Earle.]

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013 τα εγκαίνια των 13ων Καβαφείων στο Κέντρο Τεχνών Ελ Γκεζίρα στο Κάϊρο.
Πλήθος κόσμου γέμισε ασφυκτικά τους κήπους του παραδοσιακού οικήματος, όπου πραγματοποιήθηκε η απονομή των Διεθνών Βραβείων Καβάφη και των βραβείων του εικαστικού διαγωνισμού «Ο Καβάφης κι Εγώ» κλείνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το επετειακό Έτος Καβάφη στη χώρα που έζησε και δημιούργησε ο ποιητής.
Η οργάνωση των Καβαφείων πραγματοποιήθηκε υπό τον συντονισμό της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάϊρο και με τη συνεργασία του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καϊρου, του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου, του Αιγυπτιακού Ταμείου Πολιτιστικής Ανάπτυξης, του Κέντρου Τεχνών Ελ Γκεζίρα, του Τομέα Καλών Τεχνών και της Αίθουσας Τέχνης Ιανός, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του εκδοτικού οίκου Μικρή Άρκτος.
Την παρουσίαση της εκδήλωσης ανέλαβαν η Πολιτιστική Σύμβουλος της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάιρο, Δρ. Μαριλένα Γρίβα και ο διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καϊρου Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, ενώ τη διερμηνεία είχε αναλάβει ο κ Σαμουήλ Μπισσάρας, βραβευμένος με το Βραβείο Καβάφη Μετάφρασης το 2009.
Μετά τους σύντομους χαιρετισμούς του Υφυπουργού Πολιτισμού της Αιγύπτου και Διευθυντή του Ταμείου Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μοχάμεντ Αμπού Σεάντα και του Έλληνα πρέσβυ στο Κάϊρο Χριστόδουλου Λάζαρη, προσκλήθηκαν οι πρόεδροι των επιτροπών στο βήμα για την ανακοίνωση των Διεθνών Βραβείων Καβάφη που απονέμονται σε Έλληνες και Άραβες ποιητές και πεζογράφους.
Η Αιγυπτιακή Επιτροπή αποτελούμενη από επιφανείς λογοτέχνες, όπως ο λογοτέχνης και κριτικός Dr. Salah Fadl, o διάσημος ποιητής Farouk Shousha και ο πεζογράφος και κριτικός Youssef Al Kaeed απένειμε το βραβείο ποίησης στην Maysoun Sakr και το βραβείο πεζογραφία στον Mohamed al Mansy Kandil.
Ο Δρ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος πρόεδρος της Ελληνικής Κριτικής Επιτροπής με μέλη τον ποιητή και πανεπιστημιακό Νάσο Βαγενά και την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Κύπρου Αλεξάνδρα Σαμουήλ, ανακοίνωσε τα αντίστοιχα βραβεία για τους Έλληνες λογοτέχνες.
Το βραβείο Κ.Π.Καβάφη για την ποίηση απενεμήθη στον Δημήτρη Κοσμόπουλο για το σύνολο του ποιητικού του έργου και το βραβείο για την πεζογραφία στον Γιώργο Συμπάρδη. Τιμητικά βραβεία δόθηκαν για την προσφορά τους στη διάδοση του καβαφικού έργου, της ελληνικής λογοτεχνίας και γενικότερα της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στον αείμνηστο ποιητή και πανεπιστημιακό Μίμη Σουλιώτη, στους αείμνηστους φιλέλληνες και ελληνιστές καθηγητές πανεπιστημίων Naim Ateya και Ahmed Etman και στο Ταμείο Πολιτιστικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε παρουσία των Υπουργών Πολιτισμού της Αιγύπτου και των πρέσβεων Ελλάδας, Κύπρου και Σερβίας στην Αίγυπτο.
Ιδιαίτερη στιγμή η συγκινητική απαγγελία στα αραβικά του ποιήματος «Περιμένοντας τους βαρβάρους» από τον ποιητή Farouk Shousha.
Ακολούθως έγινε η απονομή των βραβείων του εικαστικού διαγωνισμού “O Καβάφης κι Εγώ». Ο διαγωνισμός είχε προκηρυχθεί από την Ελληνική Πρεσβεία και το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καϊρου σε συνεργασία με το Ταμείο Πολιτιστικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου και απευθυνόταν σε όλους τους καλλιτέχνες που διαβιούν στην Αίγυπτο. Η εννεαμελής επιτροπή με πρόεδρο την ιστορικό τέχνης και ανεξάρτητη επιμελήτρια Ίριδα Κρητικού, ανακοίνωσε τα βραβεία. Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε ομοφώνως στον 26χρονο Αλεξανδρινό Mostafa Mahmoud για το έργο του Days, το δεύτερο βραβείο στον Μohamed Fua’ad El Shazly και το τρίτο μοιράστηκαν οι Khaled Samahy και Sarah Ouf. Τα βραβεία του διαγωνισμού ήταν χορηγία της εταιρείας Κυριάζη.
Μετά την ολοκλήρωση της απονομής των βραβείων οι υφυπουργοί Πολιτισμού της Αιγύπτου Dr. Camelia Sophy και Eng. Mohamed Abu Seada μαζί με τον Έλληνα πρέσβυ Χριστόδουλο Λάζαρη, έκοψαν τις κορδέλες των εγκαινίων των δύο εικαστικών εκθέσεων. Στην πρώτη ενότητα η εικαστική συλλογή «Αόρατος θίασος» που ταξίδεψε από την Ελλάδα στο Κάιρο σε συνεργασία με τη Αίθουσα Τέχνης Ιανός και την Μικρή Άρκτο.
Η έκθεση εμπλουτίστηκε με έργα Αιγυπτίων ζωγράφων και είχε την επιμέλεια της Ίριδας Κριτικού. Την δεύτερη ενότητα αποτελούσαν οι συμμετοχές του εικαστικού διαγωνισμού «Ο Καβάφης κι εγώ» που διοργανώθηκε σε συνεργασία με τις αιγυπτιακές Σχολές Καλών Τεχνών. Οι μεγάλες ουρές του κοινού που σχηματίστηκαν έξω από την είσοδο των εκθεσιακών χώρων περιμένοντας υπομονετικά να μπουν επιβεβαίωσαν την απόλυτη επιτυχία της διοργάνωσης.

Χορηγοί της διοργάνωσης, εκτός της εταιρείας Κυριάζη, ήταν η Ιερά Μονή Σινά, οι τράπεζες Εθνική και Πειραιώς, η χαρτοβιομηχανία Φλώρα, ο εκδοτικός οίκος Μικρή Άρκτος και η διαφημιστική εταιρεία ΤΙΕΜ που φιλοτέχνησε τις αφίσες.

ΠΗΓΗ: http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_7.html

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Αφιέρωμα στον Κ. Π. Καβάφη από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Πάνω από εκατόν είκοσι χρόνια μετά το πρώτο του ταξίδι το καλοκαίρι του 1901, ο ποιητής επισκέπτεται ξανά την ελληνική πρωτεύουσα για τρεις μέρες, στις 13, 14 και 15 Δεκεμβρίου, στοΊδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης .

"Οικοδεσπότης" του μεγάλου Αλεξανδρινού το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Στο τριήμεροκ.π.καβάφης@μέρες_του_2013γνωστοί καλλιτέχνες αλλά και εκπρόσωποι της νέας γενιάς προσεγγίζουν την ποίηση του Καβάφη μέσα από τις παραστατικές και εικαστικές τέχνες, τον κινηματογράφο και την λογοτεχνία:

• Εικαστικά – video art: Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Νίκος Ναυρίδης
• Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος /  Ο Γέρος της Αλεξάνδρειας 
• Ρεσιτάλ  «Καβάφης και Μουσική: Τραγούδια και Στοχασμοί» με την μεσόφωνο Αλεξάνδρα Γκράβας 
• Βραδιά με νέους ποιητές που επιμελείται ο ποιητής Θωμάς Τσαλαπάτης
• Αφηγηματική περιπλάνηση στην ποίηση του Καβάφη με την αφηγήτρια Σάσα Βούλγαρη 
• Προβολές ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους με θέμα τον Κ.Π. Καβάφη


Με αυτό το πολυδιάστατο πολιτιστικό τριήμερο, το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών ολοκληρώνει  τοπρόγραμμα «Με Μουσικές Εξαίσιες με Φωνές - 150 χρόνια από την γέννηση του Κ. Π. Καβάφη» (eccd-etoscavafy.gr), με τη Συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του ΠΕΠ Αττικής του ΕΣΠΑ 2007-2013.


Το πρόγραμμα αναλυτικά

Ο Καβάφης στην Αθήνα του 2013 εκατόν είκοσι χρόνια μετά το πρώτο του ταξίδι
το καλοκαίρι του 1901...


ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ 
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 

•Παρασκευή 13, Σάββατο 14, Κυριακή 15 Δεκεμβρίου | 16:00-23:00 | Black Box

Δέσποινα Μεϊμάρογλου Εγκατάσταση βίντεο, Νέο Έργο 
ΠΑΝΤΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ / IT GOES ON BEING ALEXANDRIA STILL
Η καταξιωμένη διεθνώς εικαστικός Δέσποινα Μεϊμάρογλου, αλεξανδρινής καταγωγής, παρουσιάζει μια νέα εγκατάσταση βίντεο στην οποία προσεγγίζει την γενέτειρα του Κ. Π. Καβάφη ως πόλη οικουμενική στην συλλογική μνήμη, χώρο ποιητικό δίχως σύνορα.  
> www.meimaroglou.com


• Παρασκευή 13, Σάββατο 14, Κυριακή 15 Δεκεμβρίου | 18:00-23:00 I  Τοίχος εσωτερικού αίθριου

Νίκος Nαυρiδns Βιντεοπροβολή, Νέα Έργο
16.9.1902

Το βράδυ της Τρίτης 16 Σεπτεμβρίου 1902, ο Κωνσταντίνος Καβάφης σημειώνει μια σκέψη: 

"Το ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αλήθειας"
Το 2013, ο εικαστικός Νίκος Ναυρίδης παρουσιάζει το σημείωμα αυτό του ποιητή σε μια μνημειώδη προβολή , σαν μια προσευχή, ένα αδιόρατο χαμόγελο που μπορεί να ανατρέψει τις συμβάσεις μας.


ΜΟΥΣΙΚΗ 

• Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου | 20:30 | Θέατρο

Ο ΓΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη μελοποιημένα από τον Θάνο Μικρούτσικο 

Συμμετέχουν:
Κώστας Θωμαΐδης τραγούδι, μαντολίνο 
Θύμιος Παπαδόπουλος φλάουτο, κλαρινέτο, μπανσούρι, σοπράνο σαξόφωνο Δημήτρης Παπανικολάου αφήγηση ,
Θάνος Μικρούτσικος πιάνο
> www.mikroutsikos.gr

Γενική είσοδος: 12€
Μειωμένο: 7€  (μαθητικό, φοιτητικό, κάτω των 26, άνω των 65, άνεργοι, ΑμεΑ) 


• Κυριακή 15 Δεκεμβρίου | 20:30 | Θέατρο

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 

ΚΑΒΑΦΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ & ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ
Ρεσιτάλ μελοποιημένης ποίησης με τη μεσόφωνο Αλεξάνδρα Γκράβας
 Η μεσόφωνος Αλεξάνδρα Γκράβας και ο πιανίστας Παντελής Πολυχρονίδης ερμηνεύουν ποιήματα του Καβάφη μελοποιημένα από Έλληνες, Αμερικανούς, Ισπανούς και Γάλλους συνθέτες.  
> www.alexandragravas.com



ΠΟΙΗΣΗ

• Σάββατο 14 Δεκεμβρίου | 20:30 | Θέατρο

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 

ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Βραδιά με νέους ποιητές σε επιμέλεια του ποιητή Θωμά Τσαλαπάτη
Έξι ποιητές της νεότερης γενιάς διαβάζουν ποιήματά τους, προσπαθώντας να αποδείξουν πως ο καλύτερος τρόπος να μείνεις πιστός στο παράδειγμα ενός μεγάλου προγόνου είναι όχι η μίμηση ή η καθήλωση, αλλά η αναζήτηση της προσωπικής ποιητικής έκφρασης του καθένα, του προσωπικού ποιητικού "κοιτάσματος". 
Επιμέλεια-παρουσίαση: Θωμάς Τσαλαπάτης
Συμμετέχουν οι ποιητές: Άννα Γρίβα, Θωμάς Ιωάννου, Λένα Καλλέργη, Στέργιος Μήτας, Γιώργος Πρεβεδουράκης, Θοδωρής Ρακόπουλος.
> tsalapatis.blogspot.gr



ΑΦΗΓΗΣΗ 

• Σάββατο 14 & Κυριακή 15 Δεκεμβρίου | 18:00-19:00 | Θέατρο

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΡΩΙΟΥ

Αφηγηματική περιπλάνηση στην ποίηση του Καβάφη από την παραμυθού Σάσα Βούλγαρη. 

Συνοδεύει ο μουσικός Σπύρος Παν.

Έχοντας ως κεντρικό άξονα επιλεγμένα ποιήματα από το έργο του Καβάφη καθώς και βιογραφικά στοιχεία, η αφηγήτρια Σάσα Βούλγαρη συνθέτει ένα συμπαγές και διακειμενικό αφηγηματικό πρόγραμμα με αναφορές και με κείμενα που προέρχονται από άλλες, συχνά απρόσμενες, πηγές. Η γοητευτική και ρέουσα απόδοση και ανάδειξη των επιλεγμένων ποιημάτων, με τη ζωντανή μουσική συνοδεία του Σπύρου Παν, μας παρουσιάζει έναν Καβάφη που δεν έχουμε και τόσο συνηθίσει.


ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ - ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

• Παρασκευή 13, Σάββατο 14, Κυριακή 15 Δεκεμβρίου|16:00-23:00|  Κινηματογράφος

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 

Ένα πρόγραμμα που συγκεντρώνει δώδεκα κινηματογραφικά εγχειρήματα τεκμηρίωσης αλλά και δραματουργικής προσέγγισης του βίου και του έργου του Κ.Π. Καβάφη, με ιδιαίτερη έμφαση στην πόλη του, την Αλεξάνδρεια. Παρουσιάζονται ντοκιμαντέρ (Γιώργος Αυγερόπουλος, Eglal Errera, Μαίρη Κουτσούρη, Τάσος Ψαρράς, κ.ά.), ταινίες μυθοπλασίας ή μεικτής προσέγγισης (Γιάννης Σμαραγδής, Στέλιος Χαραλαμπόπουλος), καθώς και ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους που μεταγράφουν την ποίηση του Καβάφη στη δική τους κινηματογραφική ποίηση (Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Phyllis Katrapani, Franssou Prenant).

Η νέα παραγωγή του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Ο βυζαντινός Καβάφης (2013, Πάνος Κυπαρίσσης & Φάνης Δούσκος), σε επιστημονική εποπτεία της Πρυτάνεως Ελένης Αρβελέρ, θα προβάλλεται το Σάββατο και την Κυριακή σε συνεχή ροή στο Video Room.


Αναλυτικά:

•Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου | 17:00-19:30
17:00
Ο βυζαντινός Καβάφης - 45*
Πάvos Kυπαρίσσης & Φάvns Δούσκος / Ελλάδα, 2013

18:00 
Τρώες - 35'
Κωνσταντίνoς Γιάνναρns / Ελλάδα-Αγγλία, 1990

Επέστρεφε και παίρνε με - 14' (Reviens et prends-moi) Franssou Prenant / Γαλλία, 2004

Ιθάκη - 35' (Ithaque)
Phyllis Katrapani / Καναδάς, 1997


• Σάββατο 14 Δεκεμβρίου | 16:00-22:30 |Κινηματογράφος
16:00
Κ. Π. Καβάφης: 50 χρόνια από τον θάνατο του - 58'
 Μαίρη Κουτσούρη / Ελλάδα, 1983

17:15
Ένας αιώνας συγγραφέων: Κωνσταντίνος Καβάφης 1863-1933 - 45'
(Un siecle d'ecrivains: Constantin Cavafis 1863-1933)
Eglal Errera/Γαλλία, 1998    
Η προβολή πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Institute Franҫais de Grèce

18:15
Σύγχρονοι Έλληνες: Κ. Π. Καβάφης - 58'    
(Modern Greeks: C .P. Cavafy)
Δημήτρης Αναγνωστόπουλος / Ελλάδα, 2007

19:30
Εποχές και συγγραφείς: Η παγκοσμιότητα του Κωνσταντίνου Καβάφη - 53' 
Tάσος Ψαρράς / Ελλάδα, 2002

21:30
Κ. Π. Καβάφης: Εγκλεισμός και Παγίδευση - 18' 
Γιώργος Κούμουρος/Κύπρος, 2004

Αίγυπτος, η άλλη πατρίδα - 50' 
Γιώργος Αυγερόπουλος / Ελλάδα, 2011


• Κυριακή 15 Δεκεμβρίου | 17:00-20:30
17:00
Καβάφης - 85'
Γιάννης Σμαραγδής / Ελλάδα, 1996 

19:00
Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη - 90' Στέλιος Χαραλαμπόπουλος / Ελλάδα, 2007


ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ: ΤΗΛ. 210 34 18 579, 11:00-14:00 


* Η ταινία Ο βυζαντινός Καβάφης θα προβάλλεται σε συνεχή ροή στο Video Room, το Σάββατο και την Κυριακή, 16:00-23:00.